Jai Hanuman gyan gun sagar, Jai Kapish tihon lok ujagar
Heil, o Hanuman, oceaan van wijsheid en deugd
heil, o Kapish (Heer der Apen), schitterend in alle drie de werelden
In het Kali-tijdperk baat noch yoga (concentratie van de geest), noch het brengen van offers, noch spirituele wijsheid: de enige hoop ligt in het zingen van Sri Rama’s lof. Zo is de kracht van de naam van Rama manifest in het Kali- tijdperk.
~ Tulsidas
Iedereen die naar onze maandelijkse kirtans komt, weet dat aan het begin van de kirtan de Hanuman Chalisa wordt gereciteerd. De Hanuman Chalisa, een uit 40 tweeregelige strofen bestaand gedicht (chális betekent veertig) is in het Avadhi, de streektaal rondom de geboortestad van Rama, geschreven door de grote dichter en mysticus Goswami Tulsidas (1532 – 1623). Tulsidas schreef de Hanuman Chalisa als ode aan Hanuman. De Hanuman Chalisa is een devotioneel werk van een ontroerende eenvoud en literaire schoonheid. Door het oprecht lezen en reciteren van de Chalisa kan men volgens de traditie de hoogste religieuze verdienste verwerven. De legende gaat dat Hanuman hem het verhaal van Shri Rama en Sita heeft ingefluisterd, waarop Tulsidas de Ramayana heeft opgetekend. Hanuman wordt gezien als de ideale bhakta van Shri Rama.
Het belangrijkste levenswerk van Tulsidas is de wereldberoemde Ramcharitmanas, een hervertelling van het Sanskriet-epos de Ramayana. Zoals gezegd, de Ramcharitmanas is wereld beroemd, de Hanuman Chalisa ook, maar wat is het verhaal achter Tulsidas?
Tulsidas betekent toegewijde van de tulsi (heilige basilicumstruik). Vanwege zijn verering van Rama werd hij al in zijn jeugd «Rambola» (hij die Rama’s naam noemt) genoemd. Tulsidas wordt ook gezien als de incarnatie van Balmiki. Balmiki schreef eerder de Ramayana in het Sanskriet. De Sanskrietversie wordt door velen aangenomen als de originele Ramayana. Tulsidas en zijn werken zijn in India en ver daarbuiten nog steeds zeer geliefd en actueel. De Britten gaven hem in de koloniale tijd de bijnaam van The Shakespeare of India. Het verschil is dat de belangstelling voor Shakespeares toneelstukken wereldwijd aan het afnemen is, terwijl Tulsidas actueel blijft.
Tulsidas had een gemêleerde vriendenkring. Verschillende historische bronnen melden dat hij zich omringde met mensen met allerlei beroepen. Hij ging ook om met mensen uit de lagere kasten, zelfs kastelozen waren zijn vrienden.
Een van de verhalen die bekend is over zijn spirituele leven gaat over zijn huwelijk met Ratnavali. Tulsidas hield zoveel van haar dat hij geen moment zonder haar kon. Op een dag toen Ratnavali bij haar vader op bezoek was, kon hij het niet verdragen alleen te zijn. De dichter is toen die nacht stiekem naar zijn schoonvaders huis getrokken om Ratnavali te ontmoeten. Ratnavali schaamde zich hiervoor. Ze zei het volgende: “Mijn lichaam is slechts een samenstelling van vlees en botten. Als je ook maar de helft van de devotie aan mijn ‹vuile› lichaam zou tonen aan Shri Rama, zul je zeker de oceaan van Samsara (de levenszee) kunnen overbruggen om onsterfelijkheid en eeuwigheid te bereiken”. Dit raakte Tulsidas heel diep en omdat hij al sinds zijn jeugd een bhakta is van Rama, vertrok hij meteen. Hij verliet het huis en leed een ascetisch bestaan. Veertien jaar van zijn leven heeft hij gewijd aan zijn pelgrimage naar verschillende heilige bedevaartsoorden. Naast zijn religieuze verering was hij ook een tegenstander van het kastensysteem en voorstander van tolerantie en dialoog met andere religies, zoals met moslims. Hoewel hij veel respect en faam genoot van beroemde intellectuelen, raja’s (vorsten) en sadhu’s (asceten) wilden de Brahmaanse priesters niets met Tulsidas te maken hebben. Deze priesters zouden aan macht en invloed inboeten als Shri Rama’s levensverhaal toegankelijk zou worden voor het grote publiek en in spreektaal zou verschijnen. Het volk heeft dan geen priester als intermediair meer nodig. Behalve in India is het werk van Tulsidas bij de Hindoestaanse bevolking in Suriname en Nederland ook zeer populair. Het grootste deel van de Brits-Indische contractarbeiders die in de negentiende eeuw naar Suriname werden verscheept, was afkomstig uit de streek waar Tulsidas leefde. Veel Hindoestanen kennen nog de taal van toen in de vorm van verzen van Tulsidas waarin een morele levensles wordt voorgehouden. En hun moedertaal Sarnami is voor een belangrijk deel voortgekomen uit het oud-Avadhi van Tulsidas. De poëzie van Tulsidas is voor hen nog altijd actueel en wordt nog gereciteerd en gezongen in hindoe tempels. In Suriname en alle landen waar Hindoestanen wonen, worden jaarlijks 9-daagse Ramlila’s gehouden, openluchttoneel waarin het verhaal van Rama wordt uitgebeeld.
In de Ramcharitmanas schrijft Tulsidas over deze tijd op aarde, Kali Yuga, het ijzeren tijdperk, het volgende: In het Kali-tijdperk baat noch yoga (concentratie van de geest), noch het brengen van offers, noch spirituele wijsheid: de enige hoop ligt in het zingen van Sri Rama’s lof. Zo is de kracht van de naam van Rama manifest in het Kali- tijdperk.
Tags: Chalisa Goswami Tulsidas Hanuman Hanuman Chalisa mysticus ode Tulsidas