In het hindoeïsme is de God Shiva het goddelijk aspect dat al het leven op de wereld regenereert. Hij vormt samen met Brahma en Vishnu de goddelijke drieëenheid van Schepping, Onderhoud en Vernietiging of Regeneratie.
Na het afdanken van alle materiële goederen en het sterven van planten, dieren en mensen schept Shiva dus nieuwe voorwaarden voor nieuwe bestaansvormen. Tijdens Mahashivaratri ‘de Grote Nacht van Shiva’ wordt Hij door hindoes intens vereerd.
Mahashivaratri wordt gevierd in februari of maart (afhankelijk van de maanstand in de hindoe kalender) in de nacht die voorafgaat aan de nacht van de nieuwe maan wanneer de maan totaal verduisterd is.
Alle maanden kennen een Shivaratri. De Shivaratri die in de eerste lentemaand phálgun valt, is heiliger dan van die van de andere maanden en wordt daarom Maha Shivaratri genoemd.
De maan, het symbool van de geest, wordt elke maand in de 14de nacht van de donkere helft van de maan aanzienlijk minder in kracht. Wanneer men deze nacht wijdt aan vurige aanbidding van God, geeft men daarmee uiting aan het intense verlangen om de geest te overwinnen. Aangezien de geest, en daardoor ook het intellect en het ego, tijdens deze nacht minder krachtig zijn, is de meditatie des te intenser.
De toegewijden van heer Shiva vasten op deze dag, brengen de nacht mediterend door en zingen bhajans ter ere van Hem. Men vereert ook de Shivalingam door het offeren van Bilva bladeren (blad met drie blaadjes van de Bilva boom) melk en water. De Shivalingam (linga betekent symbool in het Sanskriet) is het symbool voor de vormloze en alomtegenwoordige God.
Baba vertelt dat Shiva/Shakti (het mannelijke en vrouwelijke aspect van Shiva) in ieder mens aanwezig is. Wij dienen de Shiva/Shakti in ieder mens te eren door iedereen met liefde en respect te bejegenen. Hij zegt ook dat als je één stap naar God zet, God er honderd naar jou zal zetten. Mahashivaratri is een nacht waarbij deze belofte je op je spirituele pad vele stappen verder kan brengen.
In 722 v.Chr. werd Israel bezet door de Assyriërs en in 586 v.Chr. valt Juda voor de Babyloniërs. Een moeilijke maar betekenisvolle tijd breekt aan, namelijk de Babylonische gevangenschap, waarin het volk geestelijk op de been wordt gehouden door d... Lees verder »
De ideale klassieke taoïstische geleerde wordt meestal voorgesteld als een kluizenaar en een mystieke individualist. Later heeft het taoïsme ook religieuze trekken aangenomen. Volgens het taoïsme is alles in een perfecte harmonie, een harmonie die... Lees verder »
